İdrar kaçırmanın toplumda görülmesi yaşla birlikte artarken 50 yaşa kadar hafif artma ile %30, 50-70 yaş arası aynı kalırken 70 yaşından sonra tekrar artışla %35-40 lara çıkmaktadır. İdrar kaçırma tiplerinin oranları da yaşla değişir. Yaşlılarda karışık ve sıkışma tipi idrar kaçırma daha fazla görülürken genç-orta yaş grubunda stres tipi idrar kaçırma daha fazla görülmektedir.
Kadınlarda idrar kaçırmanın daha fazla görüldüğü veya kolaylaştıran faktörler gösterilmiştir. Beyaz ırkta stres tip idrar kaçırma daha fazla olduğu gösterilmiştir. Ailesindeki diğer kadınlarda idrar kaçırma problemi olanların idrar kaçırma problemi ile karşılaşma riski daha fazladır. İdrar kanallarındaki ve idrar kesesindeki doğuştan kaynaklı bazı defektlerin olması, nörolojik bazı hastalıkların olması ihtimali artıran diğer etkenlerdir. Sinir sistemini etkileyen geçirilmiş travma ve nörolojik aksta bozulmaya sebep olan dejeneratif hastalıklar (Multipl Skleroz, Parkinson hastalığı gibi) da idrar kaçırmaya sebep olabilmektedir.
Yaşın ilerlemesi mesanede kapasite azalması ve pelvik tabanda değişiklikler yaparak ayrıca yaşa bağlı gelişen bilişsel bozukluklar, demans da idrar kaçırmaya sebep olur. Diabet hatalığı, kalp yetmezliği, hareket ve yetenek kısıtlamaları, karın içi basıncını artıran kronik kabızlık, akciğer hastalığına veya sigaraya bağlı kronik öksürük gelişmesi de idrar kaçırmaya sebep olabilmektedir. Ayrıca sigaranın antiöstrojenik etkisi olması da idrar kaçırmaya yakınlık oluşturmaktadır.
Demans idrar yapmanın bilinçli kontrolü üzerinde negatif etkilidir, fizik problemlerde tuvalete zamanında ulaşmayı engeller. Bazı ilaçlar yan etkileri ile direkt veya indirekt idrar kaçırmaya sebep olabilir.
Gebelikte idrar kaçırması olanlar ilerki yaşamda idrar kaçırma gelişimine yatkındırlar. Vajinal doğum, doğumda kesi yapılması (epizyotomi), enstürmental doğum sezeryana göre riski artırır, yüksek doğum ağırlığı olması idrar kaçırması riskini artırır. Doğum sayısı 4 ve daha fazla olması da idrar kaçırma riskini artırır.
Rahim alınması (histerektomi) mesane duyarsızlığına yol açabilir daha radikal pelvik cerrahiler ise pelvik taban kaslarında bozulmalarla idrar kaçırmaya sebep olabilriler. Organ sarkmaları idrar kaçırmayı maskeleyebilir ve cerrahi onarımı sonrası idrar kaçırma ortaya çıkabilir.